Through Uzbekistan and the Russian visa
Blijf op de hoogte en volg Gertjan
26 September 2018 | Kyrgizië, Medrese
--- English below---
Nadat ik aangekomen was in Kazachstan, zijn we (ik en 2 lifters van Hongarije en Finland) naar Aktau gegaan. Daar zijn we voor een aantal nachten gebleven, omdat de boot toch best vermoeiend was. In Aktau kwam ik erachter dat de diesel vrij schaars is in Oezbekistan en dat de kwaliteit soms slecht is. Dus heb ik voorbereidingen getroffen door een nieuwe (grotere) brandstoffilter erin te laten zetten en heb ik een reserve filter gekocht. Ook heb ik een jerrycan van 20 liter aangeschaft, zodat ik nog wat verder vooruit kon. De Hongaarse lifter ging met me mee door Kazachstan en Oezbekistan. We zijn naar mooie bergen/plateau’s geweest en ook naar de scheepswrakken in het Aralmeer. Het meer is nu 10% van wat het 70 jaar geleden is geweest, maar ze hebben veelal het water gebruikt voor het verbouwen van katoen en nu is er praktisch niets meer over.
De grens bij Oezbekistan was interessant. Ze zien dat je een toerist bent en laten je voor gaan voor de 70 mensen die in de rij staan. Het land wil meer openstaan voor toeristen en dit is blijkbaar de manier hoe dat gaat. Ook de munteenheid die ze hebben is interessant, gezien 1 euro ongeveer 9500 Oezbeekse som is. Ze hebben biljetten van 200 tot 50.000, maar bij de grens hadden ze alleen biljetten van 10.000. Dus kreeg ik stapel van 80 biljetten van 10.000 en ik voelde me een miljonair :)
De weg was nogal slecht in het begin van Oezbekistan, dus deed ik in totaal 10 uur over ongeveer 500 km en dat was voornamelijk woestijn. De eerste plek waar ik diesel kon kopen kwamen ze aan met een jerrycan van 20 liter en ze boden ook nog een cola fles aan, zodat ik daarvan een trechter kon maken. Interessant om te zien hoe dat werkt in Oezbekistan, maar gelukkig was de kwaliteit niet zo slecht dat mijn auto er problemen mee kreeg. Onderweg heb ik nog een andere auto geholpen met het verwisselen van een lekke band, maar die had niet het goede gereedschap. Gelukkig kon ik wel het goede gereedschap bieden en de mensen weer op weg helpen. En hier hebben de mensen de gewoonte om alles op hun auto te stapelen, zelfs met de slechte wegen.
Oezbekistan is een mooi land, met veel woestijn, kamelen (op de weg), mooie blauwe moskeeën en oude gebouwen door de oude Zijderoute. Ik vond het mooi om te zien, maar na de zoveelste moskee, had ik het wel gezien. Dus ben ik zo snel mogelijk naar de hoofdstad Tashkent(elke grote stad 2 nachten en dan weer 5 uur rijden naar de volgende stad), om mijn Russische visum zien te halen, voor de terugweg.
Nog een ander punt over Oezbekistan: Ze houden niet van verkeersborden, dus je moet maar aanvoelen hoe hard je kunt rijden. In het begin wist ik dat niet en ben ik twee keer staande gehouden door de politie op één dag. De eerste keer was omdat ik te hard reed, namelijk 77 in plaats van 70. De politie sprak geen engels en een beetje Russisch, dus bood ik mijn telefoon aan om te vertalen van Russisch naar Engels. Na een tijdje schreven ze 200 Oezbeekse Som op een papier, wat ongeveer 5 eurocent is. Ik geloofde het niet, maar ging naar mijn auto om geld te halen. Ik liet al het geld op 1000 Som na achter in de auto en liep terug naar de politieauto. Ik gaf de 1000 Som, maar toen begonnen ze nullen toe te voegen, tot 200.000 (25 euro) en toen zei ik dat ik een ATM nodig had. Na een paar minuten wachten en slechte vertalingen via Google translate lieten ze me gaan zonder enige betaling. De andere staande-houding was dat ze alleen mijn papieren wilden zien.
Ik kwam dinsdagmiddag aan in Tashkent en ging de volgende dag naar de Russische ambassade voor mijn visum. Het is niet zo makkelijk om je russische visum te halen. Ik had online wat informatie ingevuld, maar je moet een afspraak maken op een andere website (terwijl dat niet op de eerste website vermeld staat, heel handig). De volgende mogelijkheid voor een afspraak was op maandag, dus moest ik mezelf zien te vermaken in Tashkent. Het is een prima stad, met goedkoop eten en drinken, niet te toeristisch en interessante markten waarin ze rauw vlees verkopen en dat in stukken hakken met bijlen. Het hostel waar ik verbleef was erg goed en we hadden een paar ‘watermelon parties’, waarbij we vertelden waar we vandaan kwamen, wat we deden en wie we waren.
De maandag van de afspraak vertelden ze me bij de ambassade dat ik alleen een toeristen visum kan krijgen in Nederland of dat ik humanitaire redenen heb om door Rusland te gaan. De andere optie is dat ik een transit visa krijg voor 500km per dag, dus dat ik 4/5 dagen door Rusland heen moet crossen, terwijl ik toch graag iets langer over doe.
Mijn plan is om nu naar Bishkek (hoofdstad van Kirgizië) te gaan en daar het opnieuw te proberen. MIsschien heb ik daar meer geluk en anders wordt het toch een transit visa waarbij ik Rusland doorkruis als een idioot.
Ik kwam de Finse lifster opnieuw tegen in Tashkent en nu reizen we samen naar Bishkek. Het laatste hotel kreeg niet erg veel reizigers, want ze vroegen ons of we getrouwd waren. Ik probeerde uit te leggen dat ze een lifter was, maar dat werkte niet erg goed. Toen kreeg ik door dat als we niet getrouwd waren, dat we dan twee verschillende kamers moesten boeken en dus dubbel moesten betalen. Dit wilden we niet en we begonnen onze tassen te pakken om een ander hostel te zoeken. Hij vond iemand aan de telefoon die Engels kon, zodat we een vertaler hadden. Uiteindelijk konden we samen in 1 kamer slapen voor de prijs die we wilden, met twee eenpersoonsbedden. In andere hostels is het normaal om in een kamer van 10 bedden met mannen en vrouwen samen te slapen, dus ik snap nog steeds het probleem niet helemaal.
Nu ben ik onderweg naar Bishkek, waar ik een adres heb om naar toe te gaan via workaway. Ik kwam erachter dat ik niet een erg goede toerist ben, omdat ik de moskeeën vrij snel zat was, net als de woestijn. Ondertussen ga ik mijn Russische visum zien te halen en hoop ik mijn terugweg te beginnen half oktober. Wanneer ik alleen mijn transit visa krijg zal dat nog iets later zijn, maar half november is mijn plan om terug te zijn in het vertrouwde Nederland.
Meer informatie over mijn workaway adres is te vinden op: https://www.workaway.info/397724359432-en.html
Hieronder een Time-lapse filmpje van mij door de bergen. Gefilmd door de finse lifter:
--- English starts here ---
After I left the boat, me and two friends from the boat went to Aktau (from Hungary and Finland), where we stayed for a few nights. The boat trip was on one side quiet relaxing, but also absorbing the energy. in Aktau I found out that the diesel is rare in Uzbekistan and when you find something, it can be bad. So I took some preparations like a 20 liter jerry can and a bigger fuel filter (and a spare one) After the relaxing days in Aktau the Hungarian hitchhiker from the boat joined me for more days through Kazakhstan and Uzbekistan. We went to some nice mountains in Kazakhstan and also to the shipwrecks at the former Aral sea. The aral sea is now 10% of what is was 70 years ago, but they used all the water for agriculture and now there is almost nothing left.
The border by Uzbekistan was kinda interesting. They see that you are a tourist, so you can pass all the 70 people who are waiting there for the stamps and go in front. I think they want to be more open for tourists and this how it work out. Also the money is interesting, because 1 euro is about 9500 Uzbek som. They have notes from 200 till 50.000, but at the border they only had 10.000. So I got a pile of (80) notes of 10.000, and I felt like a millionaire :)
The road was pretty bad at the beginning of Uzbekistan, so I did about 10 hours about 500 km of desert. The first place where I found diesel they came with a jerry can of 20 liters and offered me a cutted bottle of cola so i can put it into my car. Interesting how that works in Uzbekistan, but the quality looks fine. My car didn't have any problems, so that was good. Other people had some problems on the road and they waved for stopping. I was happy that I have some good tools and changed there flat tire. They like it to put a lot of stuff on there car even when there are this bad roads.
Uzbekistan is a beautiful country, with a lot of desert, camels (on the road), nice blue mosks, and famous old buildings because of the Silk Road in the past. I liked it, but after a few mosks, I started to be a bit tired of these buildings, and tried to go as fast as possible to Tashkent, for my Russian visa for the way back.
One thing about Uzbekistan, the don't like speedsigns, so you have to feel how fast you can drive. In the beginning i didn't know that and i was stopped twice by the police on one day. The first was for speeding, because I drove 77 km/h instead of 70. They didn't speak english and bad russian, so I offered my phone for translation and after a while they wrote 200 som (5 euro cent). I didn’t believe that, but I took my wallet out of my car, leave all the money in the car except one note of 1000 and walk back to the police car. I gave the money, but then they start added zero’s so it make 200.000 (25 euro) and I said that I need to find an ATM and after a few minutes of waiting and bad translating, they let me go. The second stop was only to control my passport and my car passport.
I arrived Tuesday in the afternoon at Tashkent and planned to go the next day to the Russian Embassy for my visa. I found out that it is not so easy to get your visa, because I filled in some information online, but you need to make an appointment on another website (and they didn’t mention it on the first website, very handy). The next possibility was on Monday, so I need to wait for a while in Tashkent. It is a nice city, with cheap food, not so touristy, and interesting market halls where the chop with an axe the meat and sell it with their bare hands (see pictures). The hostel was very nice and we had a few watermelon parties, where we introduced each other and have some nice evenings.
The monday of the appointment they told me that I only can get a tourist visa if i apply in the Netherlands, or if i have humanitarian reasons to go to Russia. Otherwise I can get a transit visa for 500 km each day, so that will be 4 or 5 days crossing Russia, while I want to spend a little bit more there.
The next plan is to go to Bishkek and try it again, maybe they have different rules and otherwise I will cross Russia like a crazy person.
I met the finnish girl from the boat again in Tashkent and now we are travelling together to Bishkek. The last hotel in Uzbekistan didn't get that much travellers, because they staff of the hotel started asking if we were married. I tried to explain that she was a hitchhiker, but that didn't work out well. If we are not married, then we need to have separate rooms, and pay double. We didn't want to do this and started packing our backs for another hostel. Then he started calling a person who could speak English and function like a translator. In the end we could stay in one room with two separate beds. In other hostels it is normal to sleep with 10 persons in one room and all people are mixed, so I still don't get it why it is a problem.
Now I am heading to Bishkek, where I have another place to stay with workaway. I found out that I am not very good in being a tourist, because I get quiet fast bored about the mosques and the desert. In the meantime i will try to get my Russian visa and I will start my way back on the half of October. When I could only get a transit visa, then I start a little bit later, but the plan is to arrive in the Netherlands at the half of November. More information about the address on workaway is here: https://www.workaway.info/397724359432-en.html
Here a small time-lapse of me through the mountains. Made by the Finnish hitchhiker:
Nadat ik aangekomen was in Kazachstan, zijn we (ik en 2 lifters van Hongarije en Finland) naar Aktau gegaan. Daar zijn we voor een aantal nachten gebleven, omdat de boot toch best vermoeiend was. In Aktau kwam ik erachter dat de diesel vrij schaars is in Oezbekistan en dat de kwaliteit soms slecht is. Dus heb ik voorbereidingen getroffen door een nieuwe (grotere) brandstoffilter erin te laten zetten en heb ik een reserve filter gekocht. Ook heb ik een jerrycan van 20 liter aangeschaft, zodat ik nog wat verder vooruit kon. De Hongaarse lifter ging met me mee door Kazachstan en Oezbekistan. We zijn naar mooie bergen/plateau’s geweest en ook naar de scheepswrakken in het Aralmeer. Het meer is nu 10% van wat het 70 jaar geleden is geweest, maar ze hebben veelal het water gebruikt voor het verbouwen van katoen en nu is er praktisch niets meer over.
De grens bij Oezbekistan was interessant. Ze zien dat je een toerist bent en laten je voor gaan voor de 70 mensen die in de rij staan. Het land wil meer openstaan voor toeristen en dit is blijkbaar de manier hoe dat gaat. Ook de munteenheid die ze hebben is interessant, gezien 1 euro ongeveer 9500 Oezbeekse som is. Ze hebben biljetten van 200 tot 50.000, maar bij de grens hadden ze alleen biljetten van 10.000. Dus kreeg ik stapel van 80 biljetten van 10.000 en ik voelde me een miljonair :)
De weg was nogal slecht in het begin van Oezbekistan, dus deed ik in totaal 10 uur over ongeveer 500 km en dat was voornamelijk woestijn. De eerste plek waar ik diesel kon kopen kwamen ze aan met een jerrycan van 20 liter en ze boden ook nog een cola fles aan, zodat ik daarvan een trechter kon maken. Interessant om te zien hoe dat werkt in Oezbekistan, maar gelukkig was de kwaliteit niet zo slecht dat mijn auto er problemen mee kreeg. Onderweg heb ik nog een andere auto geholpen met het verwisselen van een lekke band, maar die had niet het goede gereedschap. Gelukkig kon ik wel het goede gereedschap bieden en de mensen weer op weg helpen. En hier hebben de mensen de gewoonte om alles op hun auto te stapelen, zelfs met de slechte wegen.
Oezbekistan is een mooi land, met veel woestijn, kamelen (op de weg), mooie blauwe moskeeën en oude gebouwen door de oude Zijderoute. Ik vond het mooi om te zien, maar na de zoveelste moskee, had ik het wel gezien. Dus ben ik zo snel mogelijk naar de hoofdstad Tashkent(elke grote stad 2 nachten en dan weer 5 uur rijden naar de volgende stad), om mijn Russische visum zien te halen, voor de terugweg.
Nog een ander punt over Oezbekistan: Ze houden niet van verkeersborden, dus je moet maar aanvoelen hoe hard je kunt rijden. In het begin wist ik dat niet en ben ik twee keer staande gehouden door de politie op één dag. De eerste keer was omdat ik te hard reed, namelijk 77 in plaats van 70. De politie sprak geen engels en een beetje Russisch, dus bood ik mijn telefoon aan om te vertalen van Russisch naar Engels. Na een tijdje schreven ze 200 Oezbeekse Som op een papier, wat ongeveer 5 eurocent is. Ik geloofde het niet, maar ging naar mijn auto om geld te halen. Ik liet al het geld op 1000 Som na achter in de auto en liep terug naar de politieauto. Ik gaf de 1000 Som, maar toen begonnen ze nullen toe te voegen, tot 200.000 (25 euro) en toen zei ik dat ik een ATM nodig had. Na een paar minuten wachten en slechte vertalingen via Google translate lieten ze me gaan zonder enige betaling. De andere staande-houding was dat ze alleen mijn papieren wilden zien.
Ik kwam dinsdagmiddag aan in Tashkent en ging de volgende dag naar de Russische ambassade voor mijn visum. Het is niet zo makkelijk om je russische visum te halen. Ik had online wat informatie ingevuld, maar je moet een afspraak maken op een andere website (terwijl dat niet op de eerste website vermeld staat, heel handig). De volgende mogelijkheid voor een afspraak was op maandag, dus moest ik mezelf zien te vermaken in Tashkent. Het is een prima stad, met goedkoop eten en drinken, niet te toeristisch en interessante markten waarin ze rauw vlees verkopen en dat in stukken hakken met bijlen. Het hostel waar ik verbleef was erg goed en we hadden een paar ‘watermelon parties’, waarbij we vertelden waar we vandaan kwamen, wat we deden en wie we waren.
De maandag van de afspraak vertelden ze me bij de ambassade dat ik alleen een toeristen visum kan krijgen in Nederland of dat ik humanitaire redenen heb om door Rusland te gaan. De andere optie is dat ik een transit visa krijg voor 500km per dag, dus dat ik 4/5 dagen door Rusland heen moet crossen, terwijl ik toch graag iets langer over doe.
Mijn plan is om nu naar Bishkek (hoofdstad van Kirgizië) te gaan en daar het opnieuw te proberen. MIsschien heb ik daar meer geluk en anders wordt het toch een transit visa waarbij ik Rusland doorkruis als een idioot.
Ik kwam de Finse lifster opnieuw tegen in Tashkent en nu reizen we samen naar Bishkek. Het laatste hotel kreeg niet erg veel reizigers, want ze vroegen ons of we getrouwd waren. Ik probeerde uit te leggen dat ze een lifter was, maar dat werkte niet erg goed. Toen kreeg ik door dat als we niet getrouwd waren, dat we dan twee verschillende kamers moesten boeken en dus dubbel moesten betalen. Dit wilden we niet en we begonnen onze tassen te pakken om een ander hostel te zoeken. Hij vond iemand aan de telefoon die Engels kon, zodat we een vertaler hadden. Uiteindelijk konden we samen in 1 kamer slapen voor de prijs die we wilden, met twee eenpersoonsbedden. In andere hostels is het normaal om in een kamer van 10 bedden met mannen en vrouwen samen te slapen, dus ik snap nog steeds het probleem niet helemaal.
Nu ben ik onderweg naar Bishkek, waar ik een adres heb om naar toe te gaan via workaway. Ik kwam erachter dat ik niet een erg goede toerist ben, omdat ik de moskeeën vrij snel zat was, net als de woestijn. Ondertussen ga ik mijn Russische visum zien te halen en hoop ik mijn terugweg te beginnen half oktober. Wanneer ik alleen mijn transit visa krijg zal dat nog iets later zijn, maar half november is mijn plan om terug te zijn in het vertrouwde Nederland.
Meer informatie over mijn workaway adres is te vinden op: https://www.workaway.info/397724359432-en.html
Hieronder een Time-lapse filmpje van mij door de bergen. Gefilmd door de finse lifter:
--- English starts here ---
After I left the boat, me and two friends from the boat went to Aktau (from Hungary and Finland), where we stayed for a few nights. The boat trip was on one side quiet relaxing, but also absorbing the energy. in Aktau I found out that the diesel is rare in Uzbekistan and when you find something, it can be bad. So I took some preparations like a 20 liter jerry can and a bigger fuel filter (and a spare one) After the relaxing days in Aktau the Hungarian hitchhiker from the boat joined me for more days through Kazakhstan and Uzbekistan. We went to some nice mountains in Kazakhstan and also to the shipwrecks at the former Aral sea. The aral sea is now 10% of what is was 70 years ago, but they used all the water for agriculture and now there is almost nothing left.
The border by Uzbekistan was kinda interesting. They see that you are a tourist, so you can pass all the 70 people who are waiting there for the stamps and go in front. I think they want to be more open for tourists and this how it work out. Also the money is interesting, because 1 euro is about 9500 Uzbek som. They have notes from 200 till 50.000, but at the border they only had 10.000. So I got a pile of (80) notes of 10.000, and I felt like a millionaire :)
The road was pretty bad at the beginning of Uzbekistan, so I did about 10 hours about 500 km of desert. The first place where I found diesel they came with a jerry can of 20 liters and offered me a cutted bottle of cola so i can put it into my car. Interesting how that works in Uzbekistan, but the quality looks fine. My car didn't have any problems, so that was good. Other people had some problems on the road and they waved for stopping. I was happy that I have some good tools and changed there flat tire. They like it to put a lot of stuff on there car even when there are this bad roads.
Uzbekistan is a beautiful country, with a lot of desert, camels (on the road), nice blue mosks, and famous old buildings because of the Silk Road in the past. I liked it, but after a few mosks, I started to be a bit tired of these buildings, and tried to go as fast as possible to Tashkent, for my Russian visa for the way back.
One thing about Uzbekistan, the don't like speedsigns, so you have to feel how fast you can drive. In the beginning i didn't know that and i was stopped twice by the police on one day. The first was for speeding, because I drove 77 km/h instead of 70. They didn't speak english and bad russian, so I offered my phone for translation and after a while they wrote 200 som (5 euro cent). I didn’t believe that, but I took my wallet out of my car, leave all the money in the car except one note of 1000 and walk back to the police car. I gave the money, but then they start added zero’s so it make 200.000 (25 euro) and I said that I need to find an ATM and after a few minutes of waiting and bad translating, they let me go. The second stop was only to control my passport and my car passport.
I arrived Tuesday in the afternoon at Tashkent and planned to go the next day to the Russian Embassy for my visa. I found out that it is not so easy to get your visa, because I filled in some information online, but you need to make an appointment on another website (and they didn’t mention it on the first website, very handy). The next possibility was on Monday, so I need to wait for a while in Tashkent. It is a nice city, with cheap food, not so touristy, and interesting market halls where the chop with an axe the meat and sell it with their bare hands (see pictures). The hostel was very nice and we had a few watermelon parties, where we introduced each other and have some nice evenings.
The monday of the appointment they told me that I only can get a tourist visa if i apply in the Netherlands, or if i have humanitarian reasons to go to Russia. Otherwise I can get a transit visa for 500 km each day, so that will be 4 or 5 days crossing Russia, while I want to spend a little bit more there.
The next plan is to go to Bishkek and try it again, maybe they have different rules and otherwise I will cross Russia like a crazy person.
I met the finnish girl from the boat again in Tashkent and now we are travelling together to Bishkek. The last hotel in Uzbekistan didn't get that much travellers, because they staff of the hotel started asking if we were married. I tried to explain that she was a hitchhiker, but that didn't work out well. If we are not married, then we need to have separate rooms, and pay double. We didn't want to do this and started packing our backs for another hostel. Then he started calling a person who could speak English and function like a translator. In the end we could stay in one room with two separate beds. In other hostels it is normal to sleep with 10 persons in one room and all people are mixed, so I still don't get it why it is a problem.
Now I am heading to Bishkek, where I have another place to stay with workaway. I found out that I am not very good in being a tourist, because I get quiet fast bored about the mosques and the desert. In the meantime i will try to get my Russian visa and I will start my way back on the half of October. When I could only get a transit visa, then I start a little bit later, but the plan is to arrive in the Netherlands at the half of November. More information about the address on workaway is here: https://www.workaway.info/397724359432-en.html
Here a small time-lapse of me through the mountains. Made by the Finnish hitchhiker:
-
30 September 2018 - 09:02
Annelieke:
Wat een avonturen weer! Echt superleuk om te lezen. Goede reis verder! :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
